Leiderschap
Leiderschap...Wat voor leider moet ik zijn bij mijn paard? En waarom moet ik dit zijn? Waarom kan ik niet gewoon mijn paard volgen, of enkel een gelijke zijn?En als ik dan leider ben, is er dan nog plaats voor vriendschap?Heel moeilijke vragen, en zeker om is over na te denken.Na al heel wat brainstormmomenten met klanten, en al veel discussiemomenten met paardenliefhebbers, even is proberen mijn idee en gedachtegang te noteren.
Een leider, een leider is iemand die het leven vergemakkelijkt voor een ander. Die de zware beslissingen op zich neemt. En die ten alle tijde de bescherming behoud voor de andere. Iemand die rust geeft, iemand waar je je aangenaam bij voelt.Iemand waar je van weet dat hij/zij je raad kan geven en je kan steunen in moeilijke momenten.
Een leider eist niet, maar die vraagt.
Een leider steunt, dwingt niet af.
Een leider geeft eerst, wat hij zelf zou willen krijgen....
Als ik dat als leider aanzie, dan moet ik dat ook voor mijn paard kunnen zijn.Ik respecteer mijn paard dus in zijn wezen!
Is mijn paard lui, dan zal ik blij zijn met af en toe is een vinniger momentje. En zal ik hem stimuleren.
Is mijn paard hevig, dan zal ik blij zijn met af en toe is een rustig momentje. En zal ik hem proberen mijn rust door te geven.
Zolang beide gevallen maar veilig zijn voor zowel mijzelf als mijn paard.
Is mijn paard extrovert, dan zal ik veel met hem spelen en zelf heel expressief meedoen.
Is mijn paard introvert, dan zal ik zelf dit nadoen, om zo niet te overheersend op mijn paard in te spelen.
Ik verlang respect en vertrouwen van mijn paard.Dus dan geef ik dit zelf eerst.
Ik vertrouw dat mijn paard eerlijk en goed is.
Ik respecteer dat mijn paard eens geen zin heeft.Maar dan verlang ik wel respect voor mijn ruimte weder.
Dat geeft mij veiligheid en dus ook weer het vertrouwen.
Wanneer het paard weet, door middel van juiste oefeningen, dat ik hem nooit in de steek laat, en dat als hij respect heeft voor mijn ruimte, hij mij alles kan vertellen, dan zal ik met al mijn leiderschapskwaliteiten ten allen tijde mijn best doen, om aan zijn noden te voldoen.Is hij bang, dan zal ik hem als volwaardige leider steunen en aanmoedigen.Is hij wat overmoedig, dan zal ik hem rustig en bedeesd temperen.
Is hij boos, dan zal ik uitleggen dat hier geen reden toe is, en dat meewerken veel leuker is.
Ben ik dan niet streng?Jawel, ik ben en zal ten allen tijden een strenge leider zijn. Maar naar de 2 kanten toe. even streng voor mijzelf als voor mijn paard.
Heeft mijn paard ergens nood aan, maar heb ik zelf geen zin, pech voor mij, mijn paard heeft mij nodig!
Heeft mijn paard ergens geen zin in, maar heb ik net daar baad bij (veiligheid), tja dan zal ik dit toch even verlangen van hem.
In mijn veilighied blijf ik ten allen tijde erg streng. Paard mag bokken op de grond, mag is hoofdschudden, zolang dit maar uit mijn zone is.Paard mag is nee zeggen, maar niet op een oversteekplaats op een drukke baan.Paard mag is nee zeggen, maar niet bij een kind van 12 jaar dat zich net bukt om iets op te rapen...
Wordt de veiligheid gerespecteerd, dan is er veel ruimte voor vriendschap, voor samenzijn en samenwerken. Je als leider aanpassen aan de noden van het paard, om samen iets goeds te verwezenlijken.Als je dus met mij in zee gaat voor lessen. Zal je merken dat ik in begin heel streng ben. Dat jij je heel duidelijk moet profileren tot de zogezegde alphamerrie. Die is streng en kordaat.
Later als je meer technieken, ervaringen en kunnen hebt, gaan we meer zakken naar een passieve leider.Heb je de handelingen onder de knie, kan je je paard goed lezen, dan ga je meer en meer op gevoel werken en niet op 'technieken van boekjes'. Maar die 'technieken van boekjes' heb je vaak net in begin wel nodig om die veiligheid te creeëren.
Een leider is iemand die groeit elke dag, om telkens aan het groeiproces te voldoen van de andere. Marilyn.
Een leider, een leider is iemand die het leven vergemakkelijkt voor een ander. Die de zware beslissingen op zich neemt. En die ten alle tijde de bescherming behoud voor de andere. Iemand die rust geeft, iemand waar je je aangenaam bij voelt.Iemand waar je van weet dat hij/zij je raad kan geven en je kan steunen in moeilijke momenten.
Een leider eist niet, maar die vraagt.
Een leider steunt, dwingt niet af.
Een leider geeft eerst, wat hij zelf zou willen krijgen....
Als ik dat als leider aanzie, dan moet ik dat ook voor mijn paard kunnen zijn.Ik respecteer mijn paard dus in zijn wezen!
Is mijn paard lui, dan zal ik blij zijn met af en toe is een vinniger momentje. En zal ik hem stimuleren.
Is mijn paard hevig, dan zal ik blij zijn met af en toe is een rustig momentje. En zal ik hem proberen mijn rust door te geven.
Zolang beide gevallen maar veilig zijn voor zowel mijzelf als mijn paard.
Is mijn paard extrovert, dan zal ik veel met hem spelen en zelf heel expressief meedoen.
Is mijn paard introvert, dan zal ik zelf dit nadoen, om zo niet te overheersend op mijn paard in te spelen.
Ik verlang respect en vertrouwen van mijn paard.Dus dan geef ik dit zelf eerst.
Ik vertrouw dat mijn paard eerlijk en goed is.
Ik respecteer dat mijn paard eens geen zin heeft.Maar dan verlang ik wel respect voor mijn ruimte weder.
Dat geeft mij veiligheid en dus ook weer het vertrouwen.
Wanneer het paard weet, door middel van juiste oefeningen, dat ik hem nooit in de steek laat, en dat als hij respect heeft voor mijn ruimte, hij mij alles kan vertellen, dan zal ik met al mijn leiderschapskwaliteiten ten allen tijde mijn best doen, om aan zijn noden te voldoen.Is hij bang, dan zal ik hem als volwaardige leider steunen en aanmoedigen.Is hij wat overmoedig, dan zal ik hem rustig en bedeesd temperen.
Is hij boos, dan zal ik uitleggen dat hier geen reden toe is, en dat meewerken veel leuker is.
Ben ik dan niet streng?Jawel, ik ben en zal ten allen tijden een strenge leider zijn. Maar naar de 2 kanten toe. even streng voor mijzelf als voor mijn paard.
Heeft mijn paard ergens nood aan, maar heb ik zelf geen zin, pech voor mij, mijn paard heeft mij nodig!
Heeft mijn paard ergens geen zin in, maar heb ik net daar baad bij (veiligheid), tja dan zal ik dit toch even verlangen van hem.
In mijn veilighied blijf ik ten allen tijde erg streng. Paard mag bokken op de grond, mag is hoofdschudden, zolang dit maar uit mijn zone is.Paard mag is nee zeggen, maar niet op een oversteekplaats op een drukke baan.Paard mag is nee zeggen, maar niet bij een kind van 12 jaar dat zich net bukt om iets op te rapen...
Wordt de veiligheid gerespecteerd, dan is er veel ruimte voor vriendschap, voor samenzijn en samenwerken. Je als leider aanpassen aan de noden van het paard, om samen iets goeds te verwezenlijken.Als je dus met mij in zee gaat voor lessen. Zal je merken dat ik in begin heel streng ben. Dat jij je heel duidelijk moet profileren tot de zogezegde alphamerrie. Die is streng en kordaat.
Later als je meer technieken, ervaringen en kunnen hebt, gaan we meer zakken naar een passieve leider.Heb je de handelingen onder de knie, kan je je paard goed lezen, dan ga je meer en meer op gevoel werken en niet op 'technieken van boekjes'. Maar die 'technieken van boekjes' heb je vaak net in begin wel nodig om die veiligheid te creeëren.
Een leider is iemand die groeit elke dag, om telkens aan het groeiproces te voldoen van de andere. Marilyn.
Terugblik op 2012
Even een terugblik op 2012:
Het begon in mei...
Na lang twijfelen, zoeken en denken toch terug begonnen met lesgeven... een hele verademing.
Met het idee: als ik 5 lesklantjes heb zal ik al blij zijn, ben ik toch sneller gegroeid dan verwacht!
Cursussen zoals de groundwork on music en groundwork outside, waren puur genieten voor mij. Met als hoogte punt de cursus in Beselare!
Alle soorten lessen heb ik dit jaar kunnen geven:
Lessen in verfijning, basis grondwerk, rijlessen, lessen in ontspanning, angsten overwinnen, trailer laden, paarden zadelmak maken... alles kwam aan bod, en van alles heb ik even hard genoten!
Nieuwe lesklanten of oude lesklanten, het maakt niet uit, alles was even leuk en interessant.
Maar wat 2012 toch extra bijzonder maakte is de komst van onze nieuwe kapoen Ike. Die ons team weer net dat tikkeltje extra geeft, en die Adelyn De Herdt wel heel gelukkig maakt. Een slim paard met een gouden karakter.
Niet te vergeten, dat ik in 2012 de eer heb gekregen om Snowball Jackson onder mijn hoede te hebben. Een paard waar ik zoooveeeeel van leer!
Cody die ons nog steeds heel trouw is, en die ons de liefde geeft die zo onvoorwaardelijk is dat je bijna vergeet dat dit zooo speciaal is!
Snoezelhof die voor de nodige gezellige babbels zorgt, waar ik samen mee kan brainstormen en kan tetteren..
De kalenders die we hebben gemaakt voor het dierenasiel Canina zijn een succes en hopelijk kunnen we in het begin van 2013 een mooi bedrag aan hen geven.
In 2012 heb ik alle enkele contacten met mede paardentrainers en lesgevers gelegd, om zo in 2013 leuke projecten samen te doen. Ik hoop echt dat mijn droom van 2012, samenwerken in alle opzichten, uitkomt in 2013!
Ja het was een goed jaar.. een jaar vol fun, leerstof en genot!
2013 zal hopelijk even goed zijn, maar aangezien ik nog veel leuke plannen heb, zal dit zeker niet misgaan!
Prettige feestdagen!
Marilyn, Cody en Snowball
Het begon in mei...
Na lang twijfelen, zoeken en denken toch terug begonnen met lesgeven... een hele verademing.
Met het idee: als ik 5 lesklantjes heb zal ik al blij zijn, ben ik toch sneller gegroeid dan verwacht!
Cursussen zoals de groundwork on music en groundwork outside, waren puur genieten voor mij. Met als hoogte punt de cursus in Beselare!
Alle soorten lessen heb ik dit jaar kunnen geven:
Lessen in verfijning, basis grondwerk, rijlessen, lessen in ontspanning, angsten overwinnen, trailer laden, paarden zadelmak maken... alles kwam aan bod, en van alles heb ik even hard genoten!
Nieuwe lesklanten of oude lesklanten, het maakt niet uit, alles was even leuk en interessant.
Maar wat 2012 toch extra bijzonder maakte is de komst van onze nieuwe kapoen Ike. Die ons team weer net dat tikkeltje extra geeft, en die Adelyn De Herdt wel heel gelukkig maakt. Een slim paard met een gouden karakter.
Niet te vergeten, dat ik in 2012 de eer heb gekregen om Snowball Jackson onder mijn hoede te hebben. Een paard waar ik zoooveeeeel van leer!
Cody die ons nog steeds heel trouw is, en die ons de liefde geeft die zo onvoorwaardelijk is dat je bijna vergeet dat dit zooo speciaal is!
Snoezelhof die voor de nodige gezellige babbels zorgt, waar ik samen mee kan brainstormen en kan tetteren..
De kalenders die we hebben gemaakt voor het dierenasiel Canina zijn een succes en hopelijk kunnen we in het begin van 2013 een mooi bedrag aan hen geven.
In 2012 heb ik alle enkele contacten met mede paardentrainers en lesgevers gelegd, om zo in 2013 leuke projecten samen te doen. Ik hoop echt dat mijn droom van 2012, samenwerken in alle opzichten, uitkomt in 2013!
Ja het was een goed jaar.. een jaar vol fun, leerstof en genot!
2013 zal hopelijk even goed zijn, maar aangezien ik nog veel leuke plannen heb, zal dit zeker niet misgaan!
Prettige feestdagen!
Marilyn, Cody en Snowball